شهر هوی آن، زیباترین شهر ویتنام

 

اولین قدم که در هوی آن برمی‌دارید، گویی وارد شهری شده‌اید که از دل تاریخ بیرون آمده و هنوز نفس‌های گذشته‌اش را بر کوچه‌های باریکش می‌شنوید. اینجا خبری از شلوغی بی‌حساب و تعریف‌های کلیشه‌ای نیست؛ از همان نگاه اول متوجه می‌شوید هر ساختمان، هر فانوس رنگارنگ و هر بازارچه شبانه، داستانی منحصربه‌فرد برای گفتن دارد.

در مسیر این مطلب، از میراث فرهنگی غنی و معماری چشم‌نواز هوی آن تا تجربه‌های واقعی در میان غذاهای محلی و جشن‌های فصلی همراهتان خواهم بود. 

چرا هوی آن زیباترین شهر ویتنام است؟

هوی آن به دلایل ملموسی عنوان زیباترین شهر ویتنام را یدک می‌کشد، اما این زیبایی فقط به ظاهر نیست، بلکه در ترکیبی از تاریخ، فرهنگ و تجربه‌های زنده نهفته است. شهر قدیمی هوی آن، که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد، با خانه‌های چوبی قرن هفدهمی و معابد باستانی مثل معبد کوان کنگ، نمونه‌ای بی‌نظیر از معماری سنتی ویتنامی با تأثیرات چینی و ژاپنی است.

برخلاف شهرهای شلوغی مثل هانوی، هوی آن حال‌وهوای آرامی دارد که در خیابان‌های بدون ماشین و دوچرخه‌سواری در کوچه‌های باریک حس می‌شود. شب‌ها، فانوس‌های رنگارنگ که در بازار شبانه و کنار رودخانه تو بن روشن می‌شوند، فضایی جادویی خلق می‌کنند که عکاسان و گردشگران را مبهوت می‌کند.

علاوه بر این، هوی آن به خاطر غذاهای محلی‌اش مثل کائو لائو، نودلی که فقط در این شهر پیدا می‌شود، تجربه‌ای لذیذ به بازدیدکنندگان می‌دهد. 

 

تاریخچه هوی آن

هوی آن در قرن‌های ۱۶ و ۱۷ به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بنادر تجاری جنوب شرق آسیا، بستری برای تبادل فرهنگ‌های ویتنامی، چینی، ژاپنی و حتی اروپایی بود، و این تاریخچه غنی هنوز در معماری و خیابان‌های شهر زنده است. این شهر که زمانی با نام "فایفو" شناخته می‌شد، میزبان بازرگانانی از هلند، پرتغال و ژاپن بود که تجارت ابریشم، سرامیک و ادویه را رونق بخشیدند.

پل سرپوشیده ژاپنی، ساخته‌شده در دهه ۱۵۹۰، نه‌تنها نماد این تعاملات فرهنگی است، بلکه هنوز هم به‌عنوان یک سازه کاربردی و تاریخی پابرجاست. معابد چینی مانند معبد فوک کین، که در سال ۱۶۹۰ توسط تجار چینی ساخته شد، نشان‌دهنده نفوذ جامعه چینی در هوی آن است.

 

 

جاذبه‌های گردشگری هوی آن که نباید از دست بدهید

شهر قدیمی هوی آن (Hoi An Ancient Town)

قدم زدن در بافت تاریخی هوی آن یعنی عبور از ۲۰۰ سال تاریخ مداوم. برای بازدید، بلیت سریالی بخرید که امکان ورود به ۵ نقطه منتخب مثل خانه‌های تون‌کی، مدرسهٔ جماعت چائوژا و سالن مجلس فونگ را در اختیار می‌گذارد.

توصیه می‌کنم از گردش صبحگاهی استفاده کنید تا بدون ازدحام از کوچه‌های کم‌عرض و رنگ روغنی دیوارهای آجری عکس بگیرید. بین ساعت‌های ۱۱ تا ۱۴ گرم می‌شود؛ در این بازه در یکی از کافه‌های حیاط‌دار داخلی پناه بگیرید و از قهوه های محلی لذت ببرید.

پل سرپوشیده ژاپنی (Japanese Covered Bridge)

این پل که سال ۱۵۹۳ به دستور انجمن مهاجران ژاپنی ساخته شد، یکی از معدود آثار باقیماندهٔ معماری چینی-ژاپنی در جنوب شرقی آسیاست. بازدید از بخش داخلی با سقف چوبی و مجسمهٔ خدای bridge guardian تنها ۱۰ دقیقه طول می‌کشد. صبح خیلی زود، نور خورشید کمتر مستقیم است و می‌توانید با موبایل یا دوربین معمولی، جزئیات حکاکی‌های روی تیرک‌های چوبی را ثبت کنید.

روستای سبزیجات ترو که (Tra Que Vegetable Village)

فاصلهٔ روستا تا مرکز هوی آن سه کیلومتر است؛ با دوچرخهٔ کرایه‌ای به آنجا برسید. مزیت برنامهٔ نیم‌روزه این است که خودتان زیر نظر کشاورزان محلی زمین را شخم می‌زنید، کود دامی می‌پاشید و در نهایت پشت میز ناهار اندونزیایی-ویتنامی می‌نشینید. این تجربه به شما مفهوم واقعی «کشاورزی پایدار» را نشان می‌دهد و می‌توانید سبزیجات ارگانیک تازه را با خود ببرید.

ساحل آن بانگ (An Bang Beach)

۳ کیلومتر شمال شهر قدیمی، شن‌های طلایی و دست‌کم ۱۵ کافه و رستوران لب ساحل قرار دارد. ورود رایگان است؛ صبح زود (۵:۳۰–۷:۰۰) یا غروب (۱۶:۰۰–۱۸:۰۰) بهترین زمان است: موج‌ها ملایم‌اند و جمعیت کم. پیشنهاد می‌کنم سراغ “Soul Kitchen” بروید که منوی ویتنامی-بین‌المللی ارائه می‌کند و دوچرخه‌سواری کنار ساحل را قبل از صرف ناهار تجربه کنید.

محوطهٔ تاریخی مای سون (My Son Sanctuary)

در ۴۰ کیلومتری غرب هوی آن، این مجموعهٔ هندسی معابد چَمپا را خواهید دید. اگر ساعت ۶:۳۰ سوار مینی‌بوسِ هتل بشوید، می‌توانید قبل از گرمای ظهر از تور راهنما بهره‌مند شوید. مجسمه‌ها و نقش‌برجسته‌ها را با توضیحات راهنما می‌شنوید و در لابه‌لای ویرانه‌ها داستان‌های تمدن چَمپا را عمیق درک می‌کنید. آب همراه داشته باشید و پوشش کفشی سبک ولی مقاوم به خاک نرم زمین انتخاب کنید.

روستای سفال‌گری تن حا (Thanh Ha Pottery Village)

۵ کیلومتر جنوب شهر قدیمی، این روستا از قرن سیزدهم به‌خاطر سفال‌های باکیفیتش معروف است. در کارگاه ۳۰۰ سالهٔ “تونگیانگ” شرکت کنید: با یک قطعه سفالی بسازید و با رنگ‌های طبیعی نقاشی‌اش کنید. اگر صبح زود (۸–۱۰) برسید، استادان محلی فرصت بیشتری برای آموزش شما دارند و می‌توانید از کوره‌های سنتی بازدید کنید. یادگاری سفال‌تان را روز بعد از هتل تحویل می‌گیرید.

 

 

فرهنگ و غذاهای محلی هوی آن

فرهنگ هوی آن، آمیزه‌ای از سنت‌های ویتنامی، چینی و ژاپنی، در غذاها، جشنواره‌ها و زندگی روزمره مردمش نمود پیدا می‌کند و تجربه‌ای غنی برای گردشگران به ارمغان می‌آورد. غذاهای محلی هوی آن، مانند کائو لائو – نودلی با طعم منحصربه‌فرد که فقط با آب چاه‌های باستانی شهر آماده می‌شود – یا بان می، ساندویچ ویتنامی با نان ترد و مواد تازه، در رستوران‌هایی مثل Madam Khanh یا Morning Glory به بهترین شکل سرو می‌شوند.

برای علاقه‌مندان به فرهنگ، شرکت در کلاس‌های آشپزی محلی، مانند کلاس‌های Red Bridge، فرصتی است تا طرز تهیه غذاهایی مثل رول بهاری را یاد بگیرید و با فلسفه آشپزی ویتنامی آشنا شوید. جشنواره‌های محلی، مثل جشنواره فانوس در شب چهاردهم ماه قمری، با نمایش رقص‌های سنتی و قایق‌سواری در رودخانه تو بن، روح فرهنگ هوی آن را زنده می‌کنند.

برای تجربه‌ای کاربردی، حتماً به بازار مرکزی هوی آن سر بزنید؛ جایی که می‌توانید مواد اولیه تازه و غذاهای خیابانی را با قیمتی مناسب امتحان کنید و با مردم محلی گپ بزنید.

 

بهترین زمان سفر به هوی آن و نکات برنامه‌ریزی

بهترین زمان سفر با تور ویتنام به هوی آن از فوریه تا آوریل (بهمن تا اواسط اردیبهشت) است، وقتی هوا معتدل، با دمای ۲۰ تا ۲۸ درجه سانتی‌گراد، و بارش‌ها کم است، که برای گشت‌وگذار در شهر قدیمی و دوچرخه‌سواری در روستاهای اطراف ایده‌آل است. از ژوئن تا آگوست (خرداد تا مرداد) هوا گرم و شرجی می‌شود (تا ۳۵ درجه)، اما قیمت اقامتگاه‌ها کمی پایین‌تر است.

فصل بارانی (سپتامبر تا دسامبر) می‌تواند با بارش‌های شدید و گاهی سیل همراه باشد، پس اگر در این دوره سفر می‌کنید، حتماً چتر و کفش مناسب همراه داشته باشید. برای برنامه‌ریزی، اقامت در هتلی نزدیک شهر قدیمی مثل Vinh Hung Heritage (با قیمت تقریبی ۱,۵۰۰,۰۰۰ دونگ در شب) دسترسی آسان به جاذبه‌ها را تضمین می‌کند.

رزرو تورهای محلی، مثل تورهای آشپزی یا قایق‌سواری، از قبل و از طریق سایت‌هایی مثل Klook به صرفه‌تر است. اگر قصد بازدید از جشنواره فانوس را دارید، تقویم قمری را چک کنید تا با شب چهاردهم ماه مصادف شود. برای صرفه‌جویی، دوچرخه کرایه کنید (حدود ۳۰,۰۰۰ دونگ در روز) تا هم ارزان‌تر بگردید و هم حس‌وحال محلی را تجربه کنید.

 

سخن پایانی

هوی آن یه مقصد معمولی نیست؛ جاییه که تاریخ، فرهنگ و زیبایی تو هر قدم باهات حرف می‌زنن. از گشت زدن تو کوچه‌های پر از فانوس و خوردن یه کاسه کائو لائو داغ تا قایق‌سواری تو رودخونه تو بن، این شهر یه جورایی بهت یادآوری می‌کنه که سفر فقط دیدن نیست، بلکه زندگی کردن تو لحظه‌ست. اگه دنبال جایی هستی که هم روحت رو تازه کنه و هم یه عالمه داستان جدید بهت اضافه کنه، هوی آن منتظرته. کوله‌تو ببند، یه نقشه بردار و خودتو برای ماجراجویی داخل تور ویتنام آرند آماده کن.

به مطالعه ادامه دهید: خلیج هالونگ کجاست؟