آرامگاه فردوسی، خانه‌ی همیشگی پاسبان شعر پارسی

تور مشهد

هربار که سخن از سفر به مشهد می‌شود، اغلب، اولین تصویری که در برابر چشمان ما ظاهر خواهد شد، حرم مطهر امام رضا (ع) است. چقدر خوب است که در کنار تشرف به بارگاه امام هشتم شیعیان جهان، سری نیز به آرامگاه شاعر پارسی ایران، فردوسی بزنیم و ادای دینی به این شاعر بزرگ کنیم.

ما در وبلاگ آرندتور، قصد داریم، امروز در مورد آرامگاه فردوسی با شما سخن بگوییم و در مورد اینکه آرامگاه فردوسی کجاست؟ چطور به آن سفر کنیم؟ تاریخچه آرامگاه فردوسی، نحوه‌ی ساخت آن و... با شما صحبت کنیم. پس همراه ما باشید.

آرامگاه فردوسی چگونه ساخته شد؟ از تاریخچه آن چه می‌دانید؟

فردوسی شاعر حماسه‌سرای فارسی است که در سال 329 هجری قمری به دنیا آمده‌است. خانواده او در گروه دهقانان قرار داشتند و از لحاظ مالی در طبقه‌ی دوم جامعه قرار داشتند. فردوسی از سن 30 سالگی شروع به سرودن شاهنامه کرد.

همانطور که در تاریخ نیز به آن اشاره شده؛ به دلیل شیعه بودن فردوسی، نتوانستند پیکرش را در گورستان عمومی شهر دفن کنند و در باغ خانه‌ی خودش در طوس به خاک سپرده‌شد.

آرامگاه فردوسی در طی تاریخ، بارها مورد هجوم قرار گرفت و با خاک یکسان شد. بالاخره همانطور که در مقدمه «شاهنامه بایسنقری» به آن اشاره شده، شخصی به نام «ارسلان حلذب» که از سپهداران طوس در زمان فردوسی بود، اولین آرامگاه فردوسی را برایش ساخت و تا حدود یک قرن نیز این آرامگاه وجود داشت.

اما در زمان حکومت یکی از پادشاهان مغول به نام «گرگوز»، آرامگاه فردوسی ویران شد و از سنگ‌های آن برای ساخت قلعه استفاده کردند.

مساحت آرامگاه فردوسی حدود 6 هکتار است.

در طی اتفاق‌هایی که در سال‌های مختلف برای آرامگاه فردوسی رخ داد، چیزی دیگر از آرامگاه باقی نماند و تبدیل به تلی از خاک در گندم‌زارها شد.

تا اینکه در زمان «ناصرالدین شاه قاجار» والی خراسان «عبدالوهاب آصف‌الدوله» با کمک چند فرانسوی توانستند، آرامگاه فردوسی را پیدا کنند و بنایی با 2 اتاق به صورت موقت برای آن بسازند.

در تاریخ 12 مرداد 1303 خورشیدی، «عبدالحسین خان سردار معظم» مشهور به تیمورتاش، از مجلس شورای ملی درخواست تعیین بودجه‌ای برای ساخت آرامگاهی مناسب و در خور شأن فردوسی کرد.

آرامگاه فردوسی به دست «هوشنگ سیحون» و بر پایه‌ی طرح «کریم طاهرزاده بهزاد» طراحی و بازسازی شد. مجری اجرای طرح، «حسین لرزاده» بود. این بنا در سال 1313 هجری شمسی گشوده شد.

آرامگاه فردوسی به شکل مکعب ساخته شده و 18 متر ارتفاع دارد.

آرامگاه فردوسی چه مشخصاتی دارد؟

آرامگاه فردوسی مساحتی برابر با 1043 مترمربع دارد. این بنای مکعبی شکل، در چهار طرفش، دارای الواح مرمری به ابعاد 1.5 در 4 متر است که اشعار فردوسی روی آن تراشیده شده‌است.

این بنا با الهام از سازه‌های هخامنشیان، در قسمت مرکزی باغ 6 هکتاری قرار دارد. روبروی آرامگاه، استخری با 30 فواره، به نشانه‌ی 30 سال رنج فردوسی برای نوشتن کتاب، وجود دارد. برای ورود به بخش درونی باید از قسمت غربی آرامگاه فردوسی، وارد شد و از پله‌های شمالی و جنوبی عبور کرد. وقتی وارد بخش درونی شدید، سنگ قبر فردوسی را به ابعاد 1* 1.5*0.5 مشاهده خواهید کرد.

بخش درونی آرامگاه، گودی برابر با 5 متر و ابعادی برابر با 30* 30 متر دارد. روی دیوار پلکان‌ها، 6 نقش برجسته از 6 حکایت شاهنامه قرار دارد. دور تا دور مقبره‌ی فردوسی، 20 ستون به ارتفاع 4.60 متر وجود دارد. علاوه‌براین، تندیس‌هایی دور تا دور تالار مقبره‌ی فردوسی وجود دارد که همگی از قصه‌های شاهنامه نشأت گرفته‌اند و توسط هنرمند مشهور ایران «فریدون صدیقی» ساخته شده‌اند.

در مقابل استخر آرامگاه فردوسی، یک تندیس از فردوسی وجود دارد که توسط «ابوالحسن صدیقی» ساخته شده‌است.

جاهای دیدنی آرامگاه فردوسی

در آرامگاه فردوسی، یک ساختمان اداری، موزه و کتابخانه نیز وجود دارد. موزه فعلی به همت «دکتر بهروز احمدی» در  استراحتگاه و چایخانه آرامگاه ساخته شد. در این موزه، اشیایی از جمله آثار سنگی دوران پیش ‌از تاریخ که در توس کشف شده، سفالینه‌های دوره اسلامی، سکه‌های دوره اسلامی و تنگ‌ها، عطردان‌ها و پیه‌سوزها نگهداری می‌شوند.

موزه آرامگاه فردوسی در سال 1384 خورشیدی تأسیس شد.

کتابخانه آرامگاه فردوسی، یک ساختمان دوطبقه است که در سال 1347 خورشیدی، آن را ساخته‌اند. در طبقه‌ی اول این کتابخانه، کتب مختلف نگهداری می‌شود، طبقه‌ی دوم آن نیز سالن مطالعه است.

در ضلع جنوبی آرامگاه فردوسی، شاعر بلند آوازه ایران، «مهدی اخوان ثالث» دفن شده‌است. تندیسی نیز در کنار آن قرار دارد. در ابتدا قرار بود، خسروی آواز ایران «محمدرضا شجریان» را نیز در کنار او دفن کنند، اما تغییراتی صورت گرفت و در حال حاضر محل دفن استاد شجریان در کنار موزه آرامگاه فردوسی است.

آرامگاه فردوسی در سال 1354 به عنوان یک اثر ملی به ثبت رسیده‌است.

آرامگاه فردوسی در کدام استان قرار دارد و مسیر دسترسی به آن چگونه است؟

آرامگاه فردوسی، در شهر توس استان خراسان خراسان رضوی قرار دارد و برای رفتن به آرامگاه باید از خودروی شخصی، تاکسی و یا اتوبوس استفاده کرد.

چنانچه خودروی شخصی دارید؛ باید به سمت شهرستان قوچان حرکت کنید؛ در سه راهی فردوسی به سمت راست رانده و چند کیلومتر در این مسیر رانندگی کنید تا به بلوار بهارستان برسید. انتهای بلوار، آرامگاه قرار دارد.

ساعات بازدید از آرامگاه فردوسی چگونه است؟

آرامگاه فردوسی را همه روزه از ساعت 9 صبح تا 17 عصر در 6 ماهه اول سال و در 6 ماهه دوم سال تا ساعت 16 عصر، می‌توانید بازدید کنید.

سخن آخر

آرامگاه فردوسی یک اثر ملی و مایه‌ی فخر هر ایرانی است که بازدید از آن یکی از کارهای واجبی است که هر ایرانی باید آن را انجام دهد. در کنار بازدید از آن می‌توانید به بازدید از گنبد هارونیه، شاندیز، پارک کوهسنگی و طرقبه نیز بروید و یک روز فرح‌بخش را برای خود بسازید. چنانچه قصد سفر به مشهد دارید، می‌توانید با ثبت نام در تور مشهد آرندتور، سفری ایمن، راحت و بدون دردسر را برای خود مهیا سازید. کافی است با همکاران ما در آرندتور تماس بگیرید.