تور دره راگه تا روستای میمند

دوست دارید یک سفر متفاوت به بیست هزار پیش و دوره‌ی چهارم زمین شناسی (کواترنری) داشته باشید؟ دره راگه سومین ژئو پارک ایران در استان کرمان همان سفر هیجان‌انگیز به گذر تاریخ است که می‌تواند برای شما یک تجربه‌ی متفاوت باشد. اگر اهل طبیعت‌گردی هستید، سفر به دره راگه را در بهار به شما توصیه می‌کینم. آرند تور در تور دره راگه یک سفر 3.5 روزه به این منطقه دارد. با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری از تور دره راگه و مناطقی که در این سفر سه و نیم روزه ز نزدیک تماشا می‌کنید، داشته باشید. قبل از هر چیز بگوییم که آرند تور در این سفر پنج وعده‌ی اصلی و سه میان وعده میزبان شماست.

چرا تور دره راگه را برای سفر انتخاب می‌کنید؟

دره راگه پس از قشم و ارس سومین ژئوپارک ایران است. همان‌طور که قبلاً هم اشاره شد، عمر دره راگه

به تقریباً 20 هزار سال پیش و دوره‌ی کواترنری بر می‌گردد. دلیل سوم این که است شما در یک دره کویری به طول 20 کیلومتر در حال دره نوردی هستید. جالبی این منطقه در این است که با وجود کویری بودنش، شما در این مسیر 20 کیلومتری از رودخانه گیودری و دیواره هایی بلندقامتی که در دو طرف دره وجود دارد، عبور می‌کنید. البته این رودخانه نوردی زیاد طول نمی‌کشد. دره راگه عمقی بسیار متفاوت دارد و در برخی قسمت‌ها عمقش به 80 متر می رسد. کافی است که از یک جای بلند بایستید و ژرفای دره را از بالا تماشا کنید. مطمئن باشید که حیرت خواهید کرد!

در این سفر علاوه بر بازدید از این دره‌ی حیرت انگیز به نقاط مختلف دیگر هم سفر می‌کنید که در ادامه آن‌ها را معرفی خواهیم کرد

چرا باید به بازدید روستای دستکند میمند رفت؟

در قرن بیست و یک که آدم‌ها در خانه های لوکس و مجلل به سر می‌رند، هنوز افرادی هستند که در روستای صخره‍ای و دستکند با قدمت حداقل دو تا سه هزار ساله زندگی می‌کنند. تصور کنید که تمامی بازارها، کوچه‌ها، اماکن تجاری این روستا در دل کوه و به صورت دستکند با قدمت هزاران ساله ایجاد شده‌است. مهم‌ترین شاخصه روستای میمند در مقایسه با (Cappadocia) ترکیه، مسکونی بودن این روستاست. این ویژگی در کمتر روستاهای مشابه آن وجود دارد.

در مورد تاریخچه‌ی  قدمت روستای میمند روایت‌های متفاوتی وجود دارد، عده‌ای با توجه به نقوش سنگ نگاره‌های موجود در این منطقه، قدمت روستای میمند را حدوداً 12 هزار سال برآورد کرده‌اند، اما سفال‌هایی که از منطقه دژ میمند کشف شده، تایید می‌کند که قدمت این روستا حداقل 2 تا 3 هزار سال است. روستای میمند، یکی از سکونت گاه‌های انسان‌هاست که هنوز اهالی روستا از اصطلاحات و زبان پهلوی دوره‌ی ساسانیان استفاده می‌کنند و بسیاری از آداب و سنن خود را حفظ کرده‌اند. روستای میمند دارای حدود 400 واحد مسکونی و 25000 اتاق است که به آن‌ها به اصطلاح گیجه‌های میمند می‌گویند. البته گیجه‌های میمند تنها خانه‌های روستایی این منطقه را شامل نمی‌شود. اهالی روستا حمام، مدرسه، مسجد، حسینیه را نیز به عنوان گیجه می‌شناسند. 

اگر بخواهیم به موقعیت جغرافیای روستای میمند اشاره کنیم باید بگوییم که این روستا در شهر بابک میانه‌ی راه سه شهر کرمان، یزد و شیراز  قرار دارد و به عنوان نوزدهمین اثر باستانی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌است. علاوه براین این روستا را باید یکی از شاهکارهای دست‌ساز بشر دانست که به عنوان هفتمین اثر فرهنگی-طبیعی و تاریخی جهان، جایزه مرکوری را نیز دریافت کرده‌است.

خانه حاج آقا علی رفسنجان

خانه حاج آقا علی رفسنجان بنایی است با قدمتی حدوداً 300 ساله و بزرگترین خانه خشتی جهان که چهارده سال ساخت آن زمان برده‌است. این خانه در شش کیلومتری شهر رفسنجان از توابع کرمان قرار واقع شده و 86 اتاق دارد. مهم‌ترین ویژگی آن استفاده از معماری قرینگی در ساخت این بناست. خانه حاج آقا علی رفسنجان در دوره قاجاریه در سال 1136 خورشیدی بنا شده و یکی از زیباترین خانه‌های خشتی جهان با مساحتی برابر با 12000 مترمربع و زیربنایی حدوداً 7000 مترمربع است.

بادگیر چپقی

بادگیرها معمولا به صورت چهارگوش ساخته می‌شوند و فرم مشخصی دارند. اما بادگیر چپقی بافرم و ظاهری متفاوت یکی از منحصربه فردترین بادگیرهاست که در شهر سیرجان قرار دارد. سید محمد شجاعی این  بادگیر چپقی را برای خانه‌ی اولین پزشک شهر سیرجان، مرحوم دکتر سید علی اصغر رضوی در دوران رضا شاه پهلوی ساخت. این بادگیر به عنوان یک اثر ملی در فهرست آثار ایران به ثبت رسیده‌است.

کاروانسرای زین الدین

کاروانسرای زین الدین یکی ار کاروانسراهای بسیار زیبا با قدمت 400 ساله که در دوره صفویه ساخته شده‌است. این کاروانسرای دیدنی در 60 کیلومتری شهر مهریز در جاده یزد-کرمان قرار دارد و در قرن دهم هجری قمری به عنوان اقامتگاه بومی استفاده می‌شده. کاروانسرای زین الدین به دستور زین الدین گنجعلی خان ریگ حکمران شهر کرمان و به فرمان شاه عباس ساخته شد. نام دیگر کاروانسرای زین الدین، رباط زین‌الدین بوده و تنها کاروانسرای مدور ایرانی است که امروزه به عنوان هتل از آن استفاده می‌شود.